Por kush e ka fajin për këtë, fëmijët?

Nqs prindi është i paedukatë dhe me vese, edhe brenda në familje, po ashtu edhe fëmija nuk ka si të bëhet ndryshe, kësaj i thonë; "ç̧të mbjellësh do të korrësh".

Kjo lloj lirie jo vetëm i robëron fëmijët në egon e tyre, por robëron edhe prindërit nga fëmijët. Madje, sot, janë nxjerrë ligje nga shoqëria që e penalizon një prind, i cili guxon të qortojë fëmijën duke i dhënë një dackë, mjafton një telefon nga fëmija dhe prindi të përfundoj në polici dhe fëmija të livadhis si dëshiron, duke përjashtuar ato raste ku vërtet prindi e tepron me qortimin duke u bërë rrezik për jetën e fëmijës.

Liri” Mos i prekni fëmijët”. Dhe fëmijët thonë: “Ku do të gjejmë një regjigjim si ky”. Duan ti bëjnë rebel të vegjël, të mos u binden prindërve, mësuesve , të mos duan azgjë të mos duan azgjë. Kjo gjë i lehtëson në qëllimin e tyre. Po të mos i bëjnë fëmijët, si do ti bëjnë copa-copa gjërat ata pastaj?Dhe shikon pastaj të mjerët që janë pothuajse të demonizuar”.

“A ke fëmijë? Jepu mësim, e që prej rinisë mësoju ta ulin zverkun.

"Kush e do djalin e vet, nuk i kursen thuprat me qëllim që një ditë të gjejë gëzim në të.

"Mos jep tepër liri në rini e mos i përçmo gabimet e tija".

Sot, prindi e ka humbur autoritetin prindëror dhe nuk di si të edukojë fëmijët e tij, prandaj edhe fëmijët janë bërë rebel.

Nga kjo do të humbasin të dy palët, prindi do të ndjehet i fyer, i poshtëruar dhe i abandonuar nga fëmijët dhe fëmija, në rebelimin e tij, do të shkatërrohet, sepse nuk do ketë as bekimin e Perëndisë, as uratën e prindërve.

"Për sjelljen e keqe të fëmijëve në përgjithësi fajin e kanë prindërit. Nuk i shpëtojnë as këshillat, as disiplina, as rreptësia. Nëse nuk shenjtërohen prindërit, nëse nuk përpiqen, bëjnë gabime të mëdha dhe transmetojnë ligësinë që kanë përbrenda tyre. Nëse prindërit nuk jetojnë jetë të shenjtë, nëse nuk flasin me dashuri, djalli i mundon prindërit me kundërshtimin e fëmijve të tyre." (Shën Porfiri Kavsokaliviti).

Nuk ju ka mbetur asgjë, vetëm të ankohën e të qahen për fatin e tyre të keq dhe zhgënjimin që edhe pse sakrifikuan për fëmijët e tyre, ata jua shpërblyen në këtë mënyrë.

Mrekullitë ndodhin, por jo rastësisht, mrekullitë i bën Zoti, që ka fuqi të gjejë të humburin dhe të ngjallë të vdekurin, sepse: "Ato që janë të pamundura për njerëzit janë të mundur për Perëndinë". (Luka 18-27)

Kur fëmijët nuk i dëgjojnë prindërit, sepse janë bërë shumë egoistë sa nuk pranojnë as autoritetin e Zotit, ata nuk duhet të dëshpërohen.

Ati shpirtëror e këshilloi: “Ti flisni më shumë Perëndisë (me lutje) për fëmijën tuaj dhe jo vetëm fëmijës për Perëndinë.”