Shën Joan Gojëarti Mbi Krijimin (Pjesa I)
Krijesa është e bukur dhe përbën vërtetimin e Urtësisë së Perëndisë, e fuqisë dhe e njeridashjes së Tij.Shohim se si profeti mahnitet me krijesën:
“Sa të madhërishme janë veprat e tua o Zot, të gjitha i ke bërë me urtësi!” (Psalm 103,24) nuk i referohet secilit më vete por zbrapset përpara Urtësisë së Pakapshme të Perëndisë.Se e krijoi kaq të bukur edhe të madhe, shohim se çfarë thuhet në një psalm tjetër:
“Nga madhësia dhe bukuria e krijesës, duket edhe Krijuesi i saj!”
“Sepse elementët e padukshëm të Hyjnisë, nga krijimi i botës duken qartë me mendimin brënda në krijimet!”
Nga këto që thamë arrijmë në përfundimin se vetë krijesa na udhëheq në njohuri të Perëndisë, se edhe ajo kontribuon që të njohim mirë Zotin.
Çfarë do bëjmë, do zhdukim krijesën? Dhe pse flas për krijesën?
Le të vijmë në pjesët e trupit tonë.Sepse nëqoftëse nuk do kemi kujdes, do gjejmë se edhe ato bëhen shkak i humbjes sonë jo nga natyra e tyre, por nga neglizhenca jonë.Mendohu të lutem se t’u dha syri,që të lëvdosh Zotin duke parë krijesën.Por, nëqoftëse nuk do t’a përdorësh mirë syrin, bëhet shkaktar tradhëtie bashkëshortore (Math. 5,28)
Gjuha t’u dha që t’a lavdërosh dhe himnosh Krijuesin tënd, por në qoftë se nuk do t’a përdorësh mirë, bëhet shkak blasfemie (Joan 3,5-12 )
Duart t’u dhanë që të bësh vepra të mira, por në qoftë se ti do neglizhosh, atëherë duart mund të bëhen shkak për vepra jo të mira.
E shikon se të sëmurin e dëmtojnë të gjitha?
Shikon se të sëmurin edhe ilaçet shpëtimtare i sjellin vdekjen, jo nga natyra e tyre,por nga dobësia e atij.Perëndia krijoi qiellin që të habitesh me veprën edhe t’i falesh Zotit, por një pjesë njerëzish, pasi braktisën Krijuesin, iu falën qiellit.Të gjitha këto erdhën nga neglizhenca dhe budallallëku i tyre.