FALJA: UDHËZIMI I SHENJTORËVE !
Nga: Çenkuela Selenica
Falja është një nga themelet më të rëndësishme të jetës shpirtërore në traditën ortodokse. Ajo nuk është thjesht një akt social apo etik, por një rrugë e thellë shpirtërore që pastron zemrën dhe e lidh njeriun me Perëndinë. Shenjtorët e konsiderojnë faljen si një nga mënyrat më të fuqishme për të arritur paqe të brendshme dhe për të përjetuar dashurinë e Perëndisë!
1. Falja si rrugë drejt shpëtimit
Shenjtorët na mësojnë se zemra që nuk fal, ngarkon shpirtin me hidhërim dhe zemërim. Shën Nektarios i Egjinës thoshte:
"Ai që nuk di të fal, mbytet në hidhërim dhe humbet paqen e shpirtit."
Falja nuk do të thotë harresë e të kaluarës ose justifikim i gabimeve të të tjerëve, por është një akt i vullnetshëm që liron shpirtin nga pengesat emocionale dhe e bën njeriun të aftë për dashuri të sinqertë.
2. Falja ndaj vetes dhe të tjerëve
Shenjtorët theksojnë se falja fillon brenda vetes. Shën Porfirios Kavsokaliviti thoshte se shpesh njerëzit mbajnë brenda vetes gjykim dhe vetëdënim që pengojnë jetën shpirtërore. Për këtë arsye, falja nuk duhet të jetë vetëm ndaj të tjerëve, por edhe ndaj vetes: të pranojmë kufizimet dhe gabimet tona, dhe të kërkojmë falje nga Perëndia për to.
3. Falja si pasqyrim i Dashurisë së Perëndisë
Në Ungjill, Krishti na mëson të falim "Shtatëdhjetë herë shtatë herë" (Mattheu 18:22), duke treguar pafundësinë e dashurisë dhe mëshirës hyjnore. Shenjtorët e përforcojnë këtë mësim duke thënë se falja është mënyra se si njeriu bëhet pjesë e jetës hyjnore.
Shën Joan Gojarti thotë: "Kur falim, bëhemi të ngjashëm me Perëndinë, sepse Ai është i mëshirshëm dhe fal pa kufij."
Shën Tihoni i Zadoneskut shton: "Pa falje, zemra nuk mund të përjetojë paqen e vërtetë dhe dashurinë e Perëndisë."
4. Falja si detyrë shpirtërore dhe praktikë e përditshme
Falja nuk është një akt i rrallë, ajo duhet të bëhet pjesë e jetës së përditshme. Shenjtorët na këshillojnë disa hapa praktikë për të kultivuar faljen:
1. Lutja për ata që na kanë lënduar, kjo pastron zemrën dhe lehtëson ndjenjat negative.
2. Vetëdija e kufizimeve tona, të kuptojmë se edhe ne gabojmë dhe kemi nevojë për falje.
3. Veprimi i mirë ndaj të tjerëve, falja duhet të shoqërohet me dashuri dhe vepra konkrete.
4.Nevoja e shpirtit për paqe,çdo falje e sinqertë sjell qetësi dhe lumturi të brendshme.
5. Përfitimet e faljes
❖ Shenjtorët theksojnë se falja sjell frytet e mëposhtme shpirtërore:
❖ Paqe e brendshme, zemra lirohet nga hidhërimi dhe zemërimi.
❖ Përforcim i lidhjes me Perëndinë, falja na bën të ngjashëm me mëshirën hyjnore.
❖ Përmirësim i marrëdhënieve njerëzore, ndihmon të krijohen ura dashurie dhe mirëkuptimi.
❖ Shëndet shpirtëror dhe fizik, zemërimi dhe urrejtja e gjatë mund të ndikojnë edhe në trup, ndërsa falja sjell qetësi dhe lehtësi.
6. Shembuj nga jeta e shenjtorëve
Shën Serafimi i Sarovit ishte i njohur për durimin e tij dhe aftësinë për të falur të gjithë, madje edhe ata që e ofendonin. Ai thoshte:
"Lutuni për ata që ju bëjnë keq, sepse vetëm kështudo të shpëtoni shpirtin tuaj."
Shën Joan Krisostomi kujtonte se falja nuk është dobësi, por forcë shpirtërore: "Ai që fal, është më i fortë se ai që urren."
7. Përfundim
Falja, sipas shenjtorëve, nuk është vetëm një vepër morale, por një udhë e thellë shpirtërore që transformon zemrën. Ajo na afron me Perëndinë, na pastron nga hidhërimi, dhe e bën jetën më të qetë dhe më të bukur. Të falim do të thotë të jetojmë në dashuri, mëshirë dhe paqe, duke reflektuar në botë dritën e Perëndisë!