Oshënar Gjerasim Bizantini : 7 Prill
Oshënar Gjerasim mësuesi, lindi prej prindërish të
devotshëm në Kostandinopojë, në vendin e quajtur Ipsomathia. Shoqërohej me
njerëz të ditur. Shkoi në ishullin Patmo, ku mësoi pranë mësuesit më të ditur
të kombit, Oshënar Makarios në Shkollën e Patmosit dhe mori përsipër drejtimin
e saj pas vdekjes oshënare të Oshënar Makarios. Pasi u largua nga kujdesi për
jetën, u qeth murg në Manastirin mbretëror dhe patriarkal të Ungjillorit dhe
Theologut Joan në Patmo, ku u hirotonis edhe prift.
Jetoi në mënyrë oshënare, ishte pedagog i dalluar i të rinjve dhe i ndriçoi të gjithë. Pasi u sëmur nga veshkat, shkoi në Smirni për shërimin e sëmundjes së tij. Pasi nuk ia arriti qëllimit të tij, shkoi në Kretë, ku fjeti në mënyrë oshënare në vitin 1770 dhe u varros në Manastirin e Hirshëm të Trinisë së Tërëshenjtë, të quajtur edhe Xakarolon. Menjëherë sapo murgjit e Patmos mësuan fjetjen e Oshënarit arritën në Kretë me anije, për të kërkuar lipsanin e tij të nderuar. Kur Etërit e Manastirit të Trinisë së Shenjtë refuzuan që të dorëzojnë thesarin e tyre të çmuar “që Perëndia ju kishte dërguar atyre” u bë një agripni dhe gjatë Himnit Keruvik në mënyrë automatike pritet dora e djathë e shenjtë e Oshënarit, të cilën murgjit e morën dhe e transferuan në Patmo, ku gjendet deri sot, duke buruar dhuratat e hirit tek të gjithë ata që i luten me besim.
Lipsanin e këndshëm të Oshënarit që ruhej poshtë Tryezës së Shenjtë të Kishës Qëndrore së Manasririt Xakarolon, bashkë me lipsanin e atit tonë oshënar Akaqit, i cili jetoi në mënyrë oshënare në Manastir duke mbaruar jetën e tij aty, u dogj prej agarinëve famëkeq, që sulmuan Manastirin e hirshëm në vitin 1821, duke e djegur atë. Humbi në këtë mënyrë ky thesar i veçantë i hirit.